26-06-2011, 03:32 PM | #1 |
(کاربر طلایی)
تاریخ عضویت: Mar 2011
نوشته ها: 648
|
قلمرو بيابان در استان تهران از جنبه محدوديت هاي خاكي
قلمرو بيابان در استان تهران از جنبه محدوديت هاي خاكي با توجه به توضيحات عنوان شده خاکها از نظر قابليت اراضي وسريهاي داراي محدوديت در استان تهران وهمچنين با درنظر گرفتن تعاريف موجود از بيابان و شرايط اكولوژيك مناطق بياباني، پارامترهائي مد نظر قرار گرفتهاندكه محدوديت رشد بيولوژيكي و شرايط اكولوژيكي را تداعي كنند. لذا مناطق بياباني استان تهران از ديد كارشناسي و بر اساس مطالعات انجام گرفته و اطلاعات موجود بشرح ذيل تعيين گرديده است. - شوري خاك از نظر شوري خاك با توجه به اهميت و ارزش بالاي افق سطحي متوسط وزني شوري در كل افق خاك مد نظر قرار گرفته است. لذا متوسط شوري بر اساس تناسب اراضي بشرح ذيل تعيين و خاكهائي كه داراي E C بزرگتر از چهار دسي زيمينس بيشتر باشند. جزء خاكهاي مناطق نيمهبياباني و بياباني محسوب ميشوند. جهت متوسط وزني افقهاي خاك بشرح جدول 3ـ21 تعيين ميگردد. لازم به ذکر است که در خصوص رقم مذکور بايد هماهنگ کنندگان ملي به نتيجه مشخص با توجه به شرايط موجود برسند. پس از مشخص شدن EC خاك تقسيمبندي بشرح ذيل صورت ميگيرد. 1 ـ خاكهائي با EC بزرگتر از 8 دسي زيمنس بر متر خاكهاي بياباني 2 ـ خاكهائي با EC بين 4 تا 8 دسي زيمنس بر متر خاكهاي نيمه بياباني 3 ـ خاكهائي با EC كوچكتر از 4 دسي زيمنس بر متر خاكهاي غير بياباني - عمق خاك بدليل اهميت عمق خاك در رشد و توسعه گياهان و افزايش عمق باعث گسترش شرايط مناسب اكولوژيكي در اراضي ميشود. لذا خاكهائي كه داراي عمق كمتر از 10 سانتيمتر باشند مد نظر قرار گرفتهاند. بنابراين از نظر عمق خاك خاكهاي مناطق بياباني بشرح ذيل تقسيمبندي ميشوند. 1 ـ خاكهائي با عمق كمتر از 10 سانتيمتر جزء مناطق بياباني. 2 ـ خاكهائي با عمق بين 10 تا 20 سانتيمتر جزء مناطق نيمه بياباني. 3 ـ خاكهائي با عمق بيش از 20 سانتيمتر جزء مناطق غير بياباني. – خاكهاي قليائي بر اساس جدول مذكور متوسط S.A.R در خاكهاي محاسبه شده و مناطق بياباني از غير بياباني بشرح ذيل و با توجه به متوسط وزني S.A.R از هم تفكيك ميشوند. 1 ـ خاكهائي با S.A.R بزرگتر از 12 جزء مناطق بياباني. 2 ـ خاكهائي با S.A.R كوچكتر يا مساوي 12 جزء مناطق غيربياباني (نقشه شماره 3-22). – بافت خاك متوسط وزني بافت پروفيل خاك جهت تفكيك شرايط بياباني از غيربياباني مد نظر قرار ميگيرد. خاكها رسي بدون ساختمان با نفوذپذيري بسياركندجزء خاكهاي مناطق بياباني. خاكهاي با درصد سنگريزة بالاي 75 درصد (ذرات بزرگتر از 5/2 سانتيمتر) خاكهاي با درصد قلوه سنگ بالاي 35 درصد (ذرات بزرگتر از 5/7 سانتيمتر) خاكهائي كه متوسط وزني سنگريزه و قلوهسنگ آنها بالاي 60 درصد باشد تا عمق 30 سانتيمتري نيز جزء خاكهاي بياباني محسوب ميشوند. – موادآلي بدليل اهميت مواد آلي از رشد و توسعه گياهان و شرايط مناسب اكولوژيك تقسيمبندي ذيل از نظر مقدار مواد آلي خاك صورت گرفته است. 1 – خاكهائي با ماده آلي كمتر از 2/0 درصد جزء خاكهاي مناطق بياباني. 2 - خاكهائي با ماده آلي بين 2/0 تا 4/0 درصد جزء خاكهاي مناطق نيمه بياباني. 3 - خاكهائي با ماده آلي بيشتر از 4/0 درصد جزء خاكهاي مناطق غير بياباني. - تكامل خاكهاي بدون تكامل كه داراي هيچگونه افق ژنتيكي و بيولوژيكي نيستند نيز جزء خاكهاي مناطق بياباني طبقهبندي ميشوند. - كفههاي رسي و سلهبندي خاكها خاكهائي كه در اثر خشك و تر شدن حجم آنها كاهش و افزايش شديد پيدا كرده و ايجاد سله در سطح خاك ميكنند جزء خاكهاي بياباني محسوب ميشوند. با توجه به اهميت سله در جلوگيري از رشد گياهان اين عامل به صورت مجزا آورده شده است. - سطح آبهاي زيرزميني با توجه به اينكه بالا بودن سطح آبهاي زيرزميني علاوه بر كاهش رشد گياهان بخصوص گياهان حساس ميتواند در اثر نيروي شعريه باعث انتقال املاح به سطح خاك و شور شدن آن گردد. لذا سطح آبهاي زير زميني بعنوان عامل نسبتاً مهمي در تفكيك بيابانها بشرح ذيل مد نظر قرار گرفته است. 1 – خاكهائي كه داراي عمق سطح آب زير زميني كمتر از يك متر هستند - مناطق بياباني. 2 - خاكهائي كه داراي عمق سطح آب زير زميني بين يك تا دو متر هستند - مناطق نيمه بياباني. 3 - خاكهائي كه داراي عمق سطح آب زير زميني بيشتر از دو متر هستند- مناطق غير بياباني. هر چند كه غلظت و نوع املاح نيز در حركت املاح و صعود شعريه مؤثر است. ولي اين تقسيمبندي با توجه به شرايط استان صورت گرفته است. - گچ بدليل اهميت زياد گچ در حاصلخيزي و باروري خاكها، و اينكه بالا بودن آن ميتواند عامل مهمي جهت كنترل رشد و توسعه گياهان باشد و با توجه به وجود تشكيلات گچي مستقل يا همراه با مارن تقسيمبندي ذيل جهت تفكيك بيابانها از نظر مقدار گچ صورت گرفته است. - خاكهائي كه متوسط وزني گچ پروفيل آنها بيشتر از 35 درصد باشد بياباني. - خاكهائي كه متوسط وزني گچ پروفيل آنها بين 35 تا 15 درصد باشد- نيمه بياباني. - خاكهائي كه متوسط وزني گچ پروفيل آنها كمتر از 15 درصد باشد- غير بياباني. يكي از خصوصيات مناطق بياباني از نظر خاكشناسي وجود خاكهاي رگوسل درمناطق خشك ميباشد. از آنجائيكه اين نوع خاكها درمناطق مرطوب نيز وجود دارند بنابراين خاكهايي كه فقط درمناطق خشك وجود دارند ملاك عمل واقع شده وبه عنوان يك لايه بياباني نشان داده شده است. با در نظر گرفتن كليه پارامترهاي مذكور مناطق بياباني، نيمهبياباني و غير بياباني از ديد خاكشناسي تفكيك گرديده است كه از اين نظر وسعتي برابر با 507049 هكتار از مساحت استان تهران را بيابانهاي خاكشناسي تشكيل مي دهند. |
برچسب ها |
گردش, گردشگري, بیابان, بیابان های ایران, درباره طبيعت, طبيعت, طبيعت و توريسم, طبيعت گردي |
کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
|
|
War Dreams Super Perfect Body Scary Nature Lovers School Winner Trick Hi Psychology Lose Addiction Survival Acts The East Travel Near Future Tech How Cook Food Wonderful Search Discommend
Book Forever Electronic 1 Science Doors The Perfect Offers Trip Roads Travel Trip Time Best Games Of Shop Instrument Allowedly